Blog Ilse: Uitdagingen in Covid-tijden

Zaterdag een week geleden: helemaal rozig van het sneeuwruimen in de vrieskou (de eerste grote dump van het seizoen was een feit), plofte ik op de bank met een grote kop hete thee. Edward was nog in het atelier de ski’s aan het prepareren voor het seizoen, waarbij de vertrouwde wax geuren ons chalet vulde. De laatste onderhoudsklusjes aan de sneeuwfrees had hij die middag gedaan. Een moment van stilte, met de voldoening van een mooi geruimd terras en knisperend vuur in de hottub voor onze AirBNB gasten, wetende dat inmiddels alweer meer dan honderd mensen zich thuis in de lage landen zitten te verheugen op een wintersport avontuur met onze organisatie. 

Dat voldane gevoel werd plotseling abrupt verstoord door een een pushbericht van een Zwitserse krant: “10-daagse verplichte quarantaine en negatieve PCR test voor reizigers uit o.a. Nederland, België en het VK”. De grond zakte weg onder mijn voeten. Dit kon toch niet waar zijn? Per wanneer dan? Per direct? Nee, toch?!!

Zwitserse Covid-beleid met duidelijke richtlijnen

Kerngezond en dubbel gevaccineerd lag ik accuut te happen naar adem als de eerste de beste Covid-patient in een overvolle IC. Ik gilde naar Edward, die gelukkig rustig bleef. “Dit houdt Zwitserland onmogelijk lang vol, dit is een fout, dat kan niet anders” was zijn eerste reactie. “Houd vertrouwen, het komt goed”. 

En daar had hij gelijk in. Zwitserland heeft in de afgelopen twee jaar een vrij gedegen Covid beleid gevoerd. Vorige winter was het beleid gestoeld op de volgende regels:

• Het verschil tussen het aantal besmettingen per 100’000 inwoners over de laatste 14 dagen in Zwitserland en het land waar de reiziger vandaan komt, mag niet groter zijn dan 60. Een heel ander beleid dan het Nederlandse bijvoorbeeld, waar ieder land dat naar Nederland’s zin teveel besmettingen heeft naar believen op een oranje of rode lijst wordt geflikkerd, ook al kleurt Nederland zelf donkerzwart (hoezo, de pot verwijt de ketel ?)
• De skiliften blijven open zolang de ziekenhuizen voldoende capaciteit houden om eventuele skiblessures te kunnen behandelen. In Zwitserland wordt in de winter de ziekenhuis capaciteit sowieso ieder jaar opgeschaald ivm wintersport blessures. Dit is op geen enkel moment gedurende de winter kritiek geweest, dankzij een gedegen beleid met mondkapjes, ventilatie eisen, beperkte groepsgroottes en horeca beperkingen, waarbij de scholen altijd open zijn gebleven en een avondklok hier nooit heeft bestaan.

Vorige winter betekende dit dat we continu de Covid-statistieken bijhielden.  Toen medio januari in Nederland en vervolgens België het aantal besmettingen in verhouding tot de Zwitserse opliepen (de Zwitserse R-waarde was inmiddels ruimschoots onder de 1), werd er een quarantaine plicht ingesteld voor Nederlanders en Belgen. Maar dat zagen we vooraf aankomen. En het werd tijdig gecommuniceerd, waardoor een aantal gasten vervroegd in de auto stapte om toch nog snel te komen skiën. Een verstandige keuze, want de quarantaine plicht werd die winter helaas niet meer afgeschaft en in de andere Alpenlanden waren de liften simpelweg dicht. We pasten ons aan, promootten meer op de Zwitserse markt, zetten als we geen skigasten hadden onze accommodatie open op AirBNB, zetten onze IJslandse paarden aan de bak met skijoering gasten uit de regio en Edward werkte, al dan niet met eigen Nederlandse en Vlaamse gasten in Turkije en IJsland. Maar de frustratie was uiteraard groot, met name om het vele zinloze werk van het weer annuleren en uitstellen van de geplande, geboekte én al georganiseerde reizen en accommodaties. Veel werk, waar op korte termijn de kachel niet van brandt.

Skiliften juist open om gezondheidsredenen

De grond was immers al onder onze voeten weggeslagen toen we Rutte tijdens een van de persco's in de late herfst hoorden zeggen dat “je een aso bent als je op wintersport gaat”. Wat een totaal ander verhaal dan dat van de Zwitserse minister van Volksgezondheid Alain Berset, zelf een fanatiek skiër, die stelde dat zijn motivatie om zolang het enigszins ging, de skiliften open te houden juist gezondheidsredenen zijn! Als iets goed en gezond is in Covid-tijden, dan is het wel om lekker actief bezig te zijn in de frisse buitenlucht! Met beperkte capaciteit én mondkapjes plicht in de liften, dat wél. Maar achteraf kon gerust gesteld worden dat er onmogelijk besmettingen hebben plaatsgevonden bij het skiën. De Fransen die thuis niet konden skiën, kwamen tot grote frustratie van de Franse skigebieden naar Zwitserland, waar de liften open waren maar de après ski bars uiteraard dicht. Vandaar dat wij ons absoluut niet gehinderd voelden om wie dat wilde, een mooie sportieve vakantie te bezorgen in de gezonde buitenlucht.

En of we dat deden… we hadden qua sneeuw een fantastische winter! We zijn actief gebleven, hebben ons hoofd recht gehouden en hebben zelden zo hard gewerkt en weinig verdiend. Maar we zijn trots dat we het hebben gered. Met dank aan de vaccins, zagen we in het late voorjaar weer lichtpuntjes. De Zwitserse quarantaine eisen gerelateerd aan het aantal besmettingen in een land werden losgelaten zolang reizigers een geldige QR code hadden en we konden weer een winterprogramma gaan plannen. 

Omikron

Eén uitzondering stond nog in de kleine lettertjes: zodra er in een land een “variant of concern” opduikt, kan Zwitserland grenzen sluiten of een quarantaine en/of negatieve PCR test eisen. Net als de rest van de wereld hadden we dit risico al zo’n beetje naar de achtergrond geschoven. Maar toen kwam Omikron. 

Na de eerste paniekreactie, kwam Zwitserland gelukkig weer bij zinnen. De Covid wet geeft namelijk ook aan dat zodra zo’n variant ook in Zwitserland opduikt en zich hier verspreidt zonder directe link naar (verre) reizen, deze extra strenge eisen weer worden opgeheven. En dat Omikron zich hier ging verspreiden, was slechts een kwestie van tijd, zeker omdat de grenzen met de buurlanden te allen tijde open blijven (ook een regel uit die Covid wet). Afgelopen donderdag was het zover: op twee scholen werd een Omikron geval ontdekt, zonder dat er een reishistorie met zuidelijk Afrika aan vooraf ging. Dus ging vrijdag de quarantaine er weer af: oef!!

Maar ja, ondertussen is de wereld weer bang geworden; het lijkt erop dat de bescherming tegen besmetting ondanks vaccinatie met de nieuwe varianten omlaag gaat. En de onzekerheid in de reiswereld gaat hiermee evenredig weer omhoog. Deze winter wordt definitief niet meer onbezorgd en onze flexibiliteit wordt voor de zoveelste keer weer eens extra op proef gesteld.

Flexibiliteit en aanpassingsvermogen in ons DNA

Ach ja. We zijn wel wat gewend. Nog ver voor Corona werd onze flexibiliteit al telkens op de proef gesteld. Te weinig sneeuw, te veel sneeuw, lawinegevaar, steenslag (in 2018 is onze vallei wekenlang via de weg van de rest van Zwitserland afgesloten geweest!), extreme weersomstandigheden en evacuaties (ook al een keer gebeurd; een evacuatie wegens lawinegevaar en extreme sneeuw en regen); we hebben zowel in de zomer als in de winter al vaak voor hete vuren gestaan. En altijd hebben we oplossingen gevonden tot volle tevredenheid van onze gasten, die immers kiezen voor een avontuurlijke vakantie. Dus als er iemand met snel veranderende omstandigheden om kan gaan, dan zijn wij dat wel! In de bergen doe je immers niet anders en dat zit na meer dan drie decennia avontuurlijke bergreizen organiseren verankerd in ons DNA. Kortom, een virus meer of minder, dat kunnen we wel aan. We passen ons aan, zoals we dat altijd al doen. Alleen dicteert dit keer niet alleen de natuur, maar ook de overheden. Dat laatste is soms wat lastiger te accepteren, maar het zij zo. 

De bergen zijn al mooi wit, de batterijen zitten weer in de lawinepiepers, de ski’s zijn gewaxt, de houtvoorraad is gestapeld, de sneeuwfrees loopt weer als een zonnetje en Edward’s rode pak hangt klaar bij de deur. Kortom, we zijn klaar voor een mooie winter! Tot snel!

Ilse Bekker

P.s. Check ons last-minute overzicht. Meer informatie over reizen in Covid-tijden vind je hier.