Kan ik de Mont Blanc beklimmen? Tips voor een succesvolle Mont Blanc beklimming!

De Mont Blanc, het dak van Europa, heeft een enorme aantrekkingskracht op klimmers uit de hele wereld. Jaarlijks doen 17.000 à 20.000 mensen een poging om de top te beklimmen. Dat zijn niet allemaal ervaren alpinisten.  Je kunt de Mont Blanc ook zonder noemenswaardige bergsport ervaring beklimmen, maar daarvoor dien je wél aan een aantal randvoorwaarden te doen.

1. Zorg voor professionele, ervaren begeleiding

Al tijdens de opleiding tot UIAGM erkende berggids (waarmee hij de eerste was in Nederland) begeleidde Edward Bekker zijn eerste gasten naar de top van de Mont Blanc. Dat is nu bijna 35 jaar geleden. Sindsdien organiseert hij jaarlijks vele Mont Blanc beklimmingen. Naar schatting hebben wij in de afgelopen 30 jaar zo’n 1200 deelnemers naar de top van de Mont Blanc mogen begeleiden én - nog belangrijker- weer veilig terug naar het dal laten keren. Een ruwe berekening leert dat Edward zelf zo’n 100 keer op de top van de Mont Blanc gestaan, waarmee we met zekerheid kunnen zeggen dat hij de Nederlander is met de meeste Mont Blanc beklimmingen op zijn naam. Je kunt dus gerust zeggen dat geen andere Nederlander de berg zo goed kent.

Alleen UIAGM erkende berggidsen mogen je tegen betaling meenemen naar de top van de Mont Blanc. Hierop wordt streng gecontroleerd in de Alpenlanden. Ga je tegen betaling met iemand naar de Mont Blanc, check dan of hij in bezit is van het UIAGM gidsenpasje. Je mag er gerust naar vragen, een erkende gids heeft het verplicht altijd bij zich. Realiseer je goed dat ieder andere avonturier, (NKBV) instructeur of (International) mountain leader die je tegen betaling mee neemt op de Mont Blanc zelfs op de berg door de PGHM (bergpolitie en -redders) kan worden opgepakt. Daarnaast weet je bij een UIAGM/IVBV/IFMGA gids dat hij de juiste WA verzekering heeft, mocht er onverhoopt iets mis gaan.

2. Kies een organisatie die thuis is in het Mont Blanc massief

De Mont Blanc is een speciale berg in de Alpen. Het is niet alleen de hoogste berg, hij ligt ook op de grens tussen Noord en Zuid en is de eerste grote berg vanuit het Westen gezien. Dit alles -in combinatie met de vele gletsjers- maakt dat de Mont Blanc zijn eigen micro klimaat heeft. Het weer kan er snel omslaan waardoor je je flexibel moet opstellen en de plaatsen in de hutten zijn zeer beperkt, waardoor je niet even je huttenplan kunt veranderen. Dat betekent dat je slim moet zijn, de berg goed moet kennen om de juiste klimstrategie toe te kunnen passen en dat alles is afhankelijk van ervaring (en natuurlijk soms ook een beetje geluk). Ook al is Edward er niet altijd zelf bij tijdens de topbeklimming; hij begeleidt ook vanuit het dal iedere beklimming tot in detail. Daarnaast zijn wij iedere dag, zomer en winter, buiten in het Mont Blanc massief onderweg en kennen de opbouw van de sneeuw en de condities op de berg. Dit is een schat van ervaring die een gids of bedrijf dat bijvoorbeeld in Nederland is gevestigd, nooit zal kunnen bieden. 

Mocht je onverhoopt ziek of geblesseerd raken, dan is het fijn te weten dat een organisatie die thuis is in het Mont Blanc massief de taal spreekt en de mensen ter plaatse goed kent en je kan opvangen en begeleiden waar nodig, ook in het dal. 

3. Kies de juiste voorbereiding

De Mont Blanc beklimmen is duursport. De beklimming zelf is een lange dag en -afhankelijk van de gekozen klimstrategie- moet je energie over hebben om van de top in één keer tot in het dal te kunnen afdalen. Je traint dus niet alleen voor de beklimming van de top van de Mont Blanc, maar ook voor de afdaling! Kortom, je moet over een hele goede duur-basisconditie beschikken. Fietsen, wandelen, hardlopen, schaatsen, mountainbiken en zwemmen zijn geschikt. Zolang je maar ook échte goede duurtrainingen van enkele uren kunt inbouwen. Ervaring leert dat bijvoorbeeld meerdere keren per week een half uur naar de sportschool alleen niet voldoet, je zult ook écht zelf naar buiten moeten, zodat je écht lange trainingen kunt voltooien. Dus ga een paar keer naar het strand, hardlopen in de duinen, fietstochten van meer dan 100 km maken, pas dan ben je écht goed voorbereid.

We gaan ervan uit dat mensen die de Mont Blanc willen beklimmen, ervaren sporters zijn. Een duursporter weet van zichzelf wanneer hij/zij fit is. Heb je zelf écht geen idee? Zoek dan eventueel professionele begeleiding met het starten met sporten. Je moet je lijf écht goed kennen om goed te kunnen inschatten wat je nog kunt hebben en hoe je je krachten verdeelt. Als je nog nooit intensief hebt gesport, dan leer je dat niet in een paar maanden, ook niet met een Mont Blanc trainingsprogramma in Nederland, zoals sommige andere aanbieders dat doen. Daar zien wij niet veel in. Heb je weinig duursport ervaring? Kies dan eerst een ander sportief doel, bijvoorbeeld een Alpe D'Huzes, een halve marathon of een Amstel Gold Race op de fiets. Doe dus duursport ervaring op. Pas dan ben je écht klaar voor de Mont Blanc.

4. Zorg voor een goede motoriek

Je hoeft geen ervaren bergbeklimmer of rotsklimmer te zijn om de Mont Blanc te hebben, maar je moet wél een goede motoriek hebben. Je moet letterlijk (en figuurlijk) stevig in je schoenen staan, niet struikelen en een beetje handig zijn. Vergeet niet: op hoogte wordt alles moeilijker, ook (hand)schoenen aan- en uittrekken, op stijgijzers lopen en aan- en uittrekken en je fototoestel opbergen. Heb je die handigheid niet van nature? Train het dan! Schaatsen en yoga zijn bijvoorbeeld heel goed voor je evenwicht. Neem bijvoorbeeld zo veel mogelijk de trap en neem je treden zo snel mogelijk. Zo train je een ‘zekere voet’ oftewel trittsicherheit. Doe net als vroeger toen je nog kind was en loop eens over dat muurtje of die stoeprand. Dat zijn dingen die je als volwassene snel vergeet. Als je de kans hebt om een keer naar een (indoor) klimmuur te gaan, dan is dat mooi meegenomen, maar het is zeker geen vereiste. Motoriek heb je van nature, maar ben je minder begaafd en weet je dat van jezelf, zorg dat je jezelf erin traint zodat je niet door je onbeholpenheid jezelf en een ander in gevaar brengt.

5. Kies de juiste uitrusting

Sinds de wereldberoemde skyrunner Kilian Jornet in juli 2013 op hardloopschoenen en een fietshelm op zijn hoofd in een recordtijd van 4 uur en 57 minuten de Mont Blanc beklom én weer afdaalde vanaf het kerkplein in Chamonix, zijn er steeds meer trailrunners die ook menen hetzelfde te moeten doen. Helaas bekopen velen van hen het avontuur met de dood. Kilian Jornet is een zeer ervaren alpinist, een extreem sporter en veruit de beste in zijn soort. Steeds vaker gebeuren er (dodelijke) ongelukken met zogenaamde skyrunners: hardlopers die in lichtgewicht uitrusting hoge toppen willen beklimmen. Die top halen ze vaak wel, maar in de afdaling gaat het helaas veel te vaak mis. Vandaar dat de burgemeester van Saint-Gervais, de gemeente waar de top van de Mont Blanc ligt, in de zomer van 2017 heeft besloten dat een minimale uitrusting voortaan verplicht is: helm, gordel, touw, pickel, stijgijzers, een goede (ski)bril, wind- en waterdichte kleding, muts, bescherming tegen de zon en een rugzak. Bij onze Mont Blanc beklimmingen zijn de technische klimmaterialen inbegrepen; kleding dien je echter zelf voor te zorgen. Heb je zelf geen skibril of skihandschoenen? Dan kun je ze vast wel van een bevriende wintersporter lenen. Qua schoenen kies je voor stijgijzervaste D-schoenen en niets anders (zie https://mountaintravel.ch/nl/schoenen). Deze zijn in Chamonix overal te huur.

6. Neem jezelf niet in de maling

De Mont Blanc is een hoge berg en hoogteziekte ligt altijd op de loer. Je kunt nog zo sportief en fit zijn, dat zegt niets over hoe goed je tegen de hoogte kunt. Je kunt zelfs eerder een hogere berg (bijvoorbeeld de Kilimanjaro) met succes hebben beklommen en toch ziek worden op de Mont Blanc. 

Hoogteziekte is potentieel levensgevaarlijk. Onze gidsen zijn dan ook getraind op het herkennen van de signalen. De ziekte is echter heel goed te behandelen door… af te dalen. Je hoeft niet bang te zijn dat de gids je met de eerste signalen van een lichte hoofdpijn en misselijkheid je meteen naar beneden stuurt, maar neem jezelf niet in de maling. Zeg eerlijk hoe je je voelt. Ben je een beetje licht in je hoofd? Zeg dat dan. Heb je geen trek of heb je een lichte hoofdpijn? Houd het niet voor je en deel het met je touwpartners. Alleen dan kunnen we goed inschatten hoe je ervoor staat. Want zeg nou eerlijk: die top is leuk, maar je leven is belangrijker! Zoals we altijd zeggen: die berg staat er volgend jaar nog. En wie weet heb je een volgende keer gewoon wat extra voorbereidingstijd nodig.

7. Neem de tijd en pas je mindset aan

Als je de Mont Blanc wilt beklimmen, dan ben je afhankelijk van de grillen van de natuur. Je kunt nog zo goed getraind zijn, als het weer niet meezit, dan komt er een moment waarop je moet kiezen of verder doorgaan nog wel zin heeft. In alle gevallen heeft de gids het laatste woord! Het is niet een activiteit die je op schema kunt lopen, zoals bijvoorbeeld een marathon. Is het mooi weer, geen wind en geen diepe sneeuw? Dan is de beklimming een stuk makkelijker dan met wind, verse sneeuw, extreme kou en geen zicht. Je moet je dus flexibel opstellen en al bij vertrek ervan uitgaan dat het ook wel eens niet mee kan zitten. Die top is niet te koop, ook niet met een batterij aan de beste gidsen. Daarnaast moet je écht een week de tijd nemen om goed geacclimatiseerd te zijn. Een weekje een hotelletje of camping in Chamonix boeken en kijken om 'even' naar de Mont Blanc te gaan als het weer goed is, werkt niet. Die hutten moeten maanden van tevoren worden gereserveerd en die reservering kun je niet even een dagje verschuiven. Vandaar dat wij ook geen 3-daagse Mont Blanc beklimmingen aanbieden. Hooguit kun je de top bijboeken na afloop van een ander programma, zoals bijvoorbeeld haute route van Chamonix naar Zermatt. Wij willen zeker zijn dat je goed bent geacclimatiseerd en willen weten wie we aan ons touw hebben.

Op de Mont Blanc begeef je je in een extreme hooggebergte omgeving. Als je nooit eerder hoge bergen hebt beklommen, dan kan dat best overweldigend zijn. Dat is niet vreemd, het komt vaker voor dat deelnemers worden overweldigd door de extreme omgeving. Neem het in je op, voel het en proef het. Soms moet je het eerder hebben ervaren om een volgende keer verder te kunnen. Accepteer als het je teveel is. Overleg met de gids en realiseer je: die berg blijft er écht wel staan en kom (volgend jaar) terug. Of ga eerst een eenvoudigere berg beklimmen en wat extra bergwandel ervaring opdoen voordat je weer een poging waagt.

8. Weet waar je aan begint en accepteer een rest risico

Je leest het overal: de Mont Blanc is een dodelijke berg. Wat wij doen als organisatie is continu risk management: wij proberen de gevaren zo beheersbaar mogelijk te houden. Vooralsnog lukt dat heel aardig; wij hebben in al die 35 jaar nog nooit, op een verdraaide knie of enkel na, een serieus ongeval hoeven te betreuren op de Mont Blanc. En dat willen we graag zo houden! Desondanks hebben meer dan 1000 deelnemers met ons op de top gestaan.

Dat betekent dat als wij inschatten dat de gevaren te groot zijn, we niet naar boven gaan. We kiezen dan voor een ander, mooi alternatief. Daarin zijn wij wellicht soms wat behoudender dan andere aanbieders. Maar als vader, moeder, partner, zoon of dochter heb je ook een verantwoordelijkheid ten opzichte van je omgeving. En datzelfde geldt voor onze gidsen: het kan het nooit de moeite waard zijn om een leven te verliezen voor het vakantieplezier van een ander.

De Mont Blanc is gevaarlijk. Jaarlijks vallen er tientallen dodelijke ongelukken te betreuren. Met name het steenslaggevaarlijke grand couloir is een riskante passage die je moet nemen. Je kunt wel kiezen voor andere routes, maar die zijn technisch moeilijker en hebben weer andere gevaren, zoals lawines en omvallende seracs - geen serieus alternatief voor onervaren klimmers. Geen enkele gids gaat met plezier door het grand couloir en hij/zij neemt het met jou aan het touw met gevaar voor eigen leven. Over het algemeen is het grand couloir veiliger in de ochtend, als er nog geen zon op staat. Vandaar dat we soms een beetje tijdsdruk zetten in de afdaling. Zodra je in de afdaling het grand couloir voorbij bent, mag je je Mont Blanc beklimming als succesvol beschouwen. 

9. Opgeven IS een optie

Als Nederlanders krijgen we vaak ingeprent dat opgeven geen optie is. Bij bergbeklimmen is opgeven échter wél een optie. En soms vergt het juist meer moed om om te keren, dan bijvoorbeeld vingers en tenen te verliezen aan bevriezingen. Dat is geen stoer heldenverhaal, dat is voornamelijk dommigheid die je moet bekopen met een handicap voor de rest van je leven. Natuurlijk, het is duursport in extreme omstandigheden. Je zult zeker afzien en het uiterste van je lijf én je geest vragen. Maar na alles wat je bovenstaand hebt gelezen, hoef je je niet te schamen als het even niet meezit en je moet omkeren. 

Bergbeklimmen is een teamsport. In het geval van de Mont Blanc bestaan de teams, de touwgroepjes, uit twee deelnemers en een gids. Een gids kan je veilig in een hut achterlaten, maar nergens anders. Dus als jij niet verder kunt, dan zal het hele touwgroepje omkeren naar de hut. Voor de andere deelnemer geldt dan ook dat zijn/haar toppoging is mislukt. Vandaar dat duursport ervaring zo belangrijk is. Als je je lijft goed kent, dan kun je al in de hooggelegen Gouter hut (of de lager gelegen Tête Rousse hut) bijvoorbeeld beslissen om achter te blijven en geen toppoging te wagen. De gidsen hebben bovendien zo veel ervaring met gasten op de Mont Blanc, dat ook zij al in een vroeg stadium aanvoelen wanneer een verdere toppoging gedoemd is te mislukken. Respecteer dan ook de keuze van de gids. Feliciteer jezelf met hoever je bent gekomen en bereid je mentaal en fysiek voor op de afdaling zodat je met opgeheven hoofd, gezond én veilig naar het dal kunt terugkeren. 

10. Geniet!

Stel je voor: het is 4 uur in de ochtend, het koudste moment van de nacht. Je loopt in het schijnsel van je hoofdlampje hoog boven de omringende bergtoppen. Voor en achter je zie je een stippellijn van kleine lampjes in de ijskoude donkerte. Ineens zie je een streepje roze-oranje licht achter de lager gelegen bergtoppen. Beetje bij beetje komt de zon op en verwarmen je eerste zonnestralen je verkleumde lijf… Een ervaring die je nooit meer zult vergeten.

De beklimming van de Mont Blanc is altijd afzien, maar vergeet niet te genieten! Grote kans dat je dit maar één keer in je leven doet. Vraag je aan Mont Blanc klimmers die net zijn afgedaald naar het dal of ze nog een keer willen, dan zeggen ze meestal: nooit weer! Maar klimmen is verslavend. Een dag later kijk je terug naar de filmpjes en foto’s en heimwee naar die hoogalpine bergwereld komt naar boven.

Je doet dit in je vakantie. Vergeet dat dan ook niet! Neem de tijd voor je beklimming. Reis liever een dag eerder naar de bergen en geniet van een dagje relaxen in het dal, dan met een vol hoofd van de stress komen aansjezen en tussen de telefoontjes door te denken ‘dat wel even te doen’. Je doet het vooral voor jezelf, niet omdat je partner het zo leuk vindt als je meegaat en ook niet voor je vrienden op social media of het respect van je collega’s bij de koffiemachine. Schakel af van thuis en je werk en… geniet! 

Als je na het lezen van bovenstaande nog altijd graag de Mont Blanc wilt beklimmen, dan nodigen wij je uit ons reisaanbod te bekijken. Maar let op: je doet dit voor jezelf. Wij zijn geen voorstander van teambuilding programma's op de Mont Blanc. Je neemt dit soort risico's omdat je dat zelf graag wilt en niet onder sociale druk van een partner of collega's.

Ben je echter op zoek naar een teambuilding of management training in de bergen? Dan kunnen wij daar graag bij helpen en organiseren. De Alpen staan boordevol prachtige bergen die minder overlopen zijn maar net zo goed veel uitdaging bieden en je team buiten de comfortzone brengt. Laat je verrassen door onze expertise en neem contact met ons op.